Επιστήμη της Ψυχολογίας & ψυχοθεραπεία
Η ψυχολογία είναι το σταυροδρόμι πολλών και διαφορετικών κλάδων, όπως η φιλοσοφία, η κοινωνιολογία και η ιατρική. Αρχικά η ψυχολογία ήταν κομμάτι της φιλοσοφίας όπου πολλοί φιλόσοφοι από την Προ Χριστού εποχή ασχολούνταν με θέματα που άπτονται στον τομέα της σημερινής ψυχολογίας. Η ψυχολογία ως επίσημος αναγνωρισμένος κλάδος, εμφανίζεται γύρω στην δεκαετία του 1880.
Η ψυχολογία είναι η επιστήμη που σκοπό έχει να περιγράψει και να εξηγήσει την συμπεριφορά και τις νοητικές και συναισθηματικές διεργασίες κυρίως των ανθρώπων αλλά και των άλλων έμβιων όντων. Παρόλα αυτά κατά διαστήματα έχουν δημιουργηθεί διάφοροι μύθοι για τον κλάδο της ψυχολογίας, όπως είναι για παράδειγμα το γεγονός ότι οι ψυχολόγοι έχουν «μαγικές δυνάμεις», ότι μπορούν να διαβάσουν τη σκέψη των άλλων, μπορούν να ερμηνεύουν όνειρα και να αναλύσουν το καθετί, μπορούν να καταλάβουν χαρακτηριστικά της προσωπικότητας του ανθρώπου με μια ματιά.
Αυτό όμως που πραγματικά κάνει ένας ψυχολόγος είναι η μελέτη συμπεριφοράς συμμετέχοντα (ερευνητικά ή θεραπευτικά), διάγνωση ενδεχόμενων διαταραχών, ανάπτυξη θεραπευτικού πλάνου κατάλληλου για τις ανάγκες του θεραπευόμενου, ανάπτυξη προγραμμάτων (εργασιακών, ομαδικών και άλλων), κλινική ή γνωστική αξιολόγηση, εργασιακή/επαγγελματική Συμβουλευτική και τέλος συνεργασία με άλλους επαγγελματίες.
Όσον αφορά το νομοθετικό πλαίσιο του επαγγέλματος στην Κύπρο είναι σημαντικό να αναφερθεί πως υπάρχουν πέντε αναγνωρισμένες ειδικότητες εφαρμοσμένη ψυχολογίας οι οποίες είναι Συμβουλευτική Ψυχολογία, Κλινική Ψυχολογία, Σχολική/Εκπαιδευτική Ψυχολογία, Δικανική/Δικαστική Ψυχολογία και Εργασιακή / Οργανωτική Ψυχολογία. Παράλληλα. Σημαντικό επίσης να τονιστεί πως κάθε ψυχολόγος είναι καθήκον του να τηρεί τον κώδικα δεοντολογίας. Ο κώδικας δεοντολογίας είναι ένα είδος κοινωνικού συμβολαίου με τους αποδέκτες των υπηρεσιών μιας επαγγελματικής ομάδας. Τα βασικότερα στοιχεία του κώδικα δεοντολογία των ψυχολόγων είναι η εχεμύθεια και το απόρρητο.
Από την άλλη πλευρά βέβαια είναι εξίσου σημαντικό να γίνει αναφορά στις περιπτώσεις όπου ένας ψυχολόγος μπορεί να κάνει άρση του απορρήτου για τους εξής λόγους, (α) όταν το άτομο αποτελεί κίνδυνο για τρίτους ή για τον ίδιο του τον εαυτό, (β) Όταν το άτομο χρήζει νοσηλείας (γ) Σε περίπτωση κακοποίησης ανηλίκων/ παραμέλησης, σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών παιδοφιλίας (δ) Εγκληματικές προθέσεις και εγκληματικές πράξεις (ε) Οικογενειακή βία (στ) Απειλή βλάβης της ζωής του
Εν κατακλείδι είναι άξιο αναφοράς είναι πως βασική προϋπόθεση ανάμεσα στον ψυχολόγο και τα άτομα που τον επισκέπτονται να υπάρχει απόλυτη επαγγελματική σχέση. Για αυτό το λόγο ο ψυχολόγος δεν μπορεί να έχει ταυτόχρονα δυο ή και περισσότερους ρόλους με το άτομο αυτό. Ο ψυχολόγος δεν δύναται να παρέχει θεραπεία σε ένα συγγενή, φίλο ή σε άτομο από τον άμεσο κοινωνικό του κύκλο.